سلام به شما بازدید کننده ی عزیز به این وب سایت خوش آمدید.

من رسول مهربان هستم داستان نویس .شاعر و ترانه سرا  

همیشه دوست داشتم که خودم و هنرم شناخته شود مُیَسَر نبود تا آمدن اینترنت و فضای مجازی بعد از این فرصت که پیش آمد تصمیم گرفتم شعرهایم را در سایت های مختلف منتشر کنم تا به آرزویم برسم در حال حاضر هم  مشغول تحصیل هستم و امیدوارم روزی در ایران کسی نباشد که رسول مهربان را نشناسد و آثارش را نخوانده باشد.

بنده از سال ۱۳۸۶ تا کنون بالغ بر ۳۱۰ شعر و ترانه در موضاعات مختلف سروده ام موضوعاتی مانند،مذهبی، اجتماعی، عاشقانه ،نفرت ، و خیلی از موضاعات دیگر من چهار مجموعه شعر دارم که یک مجموعه شعرهای مذهبی و اجتماعی است و مجموعه ی دوم شعرهای عاشقانه است و مجموعه ی سوم  ترانه های بنده است و مجموعه ی چهارم شعرهایی است که بنده از نامم به عنوان تخلص در آن  استفاده کردم  که در آینده به همین ترتیب که عرض کردم به چاپ خواهم رساند و اینکه چرا اشعاری که در وبلاگ قرار دادم تعدادش کم است دلیلش یکی از مشکلات فعلی  جامعه و فضای مجازی یعنی سرقت ادبی است خیلی ها هستند که سروده ها و ذهنیت شما را سرقت میکنند و من برای همین خواستم که بسیاری ازشعرهایم نزد خودم باقی بماند تا موقعی که بصورت رسمی تبدیل به کتاب شود و شماره ثبت بگیرد تا اگر کسی ادعایی کرد بتوان قاطعانه برخورد کرد این سروده هایی که در حال حاضر در این سایت قابل خواندن است از مجموعه ی تخلص بنده است امیدوارم از این وبلاگ لذت ببرید و از حضورتان کمال تشکر را دارم.

رسول مهربان

 شعر: امانت

سجده را تنها فقط بر خاک او باید گذاشت

احترام ها  را  فقط  بر  نام  او  باید گذاشت

جز خدا هیچی کسی بر آدمی یارِ وفادار نشد

وصفِ عشق را هم برای ذاتِ او باید گذاشت

تا به کی باید نمک خورد و نمکدان را شکست

هر چه احساس است برای عشقِ او باید گذاشت

 ما فقط در وقتِ غم ها یادی از او می کنیم

بابتِ چشم پوشی از اعمالِ بد شُکرها بر او باید گذاشت

هر چه کردم هم نشد توصیفی از یار کنم

زنده گانی هست امانت

عاقبت هم این امانت پیش ِ او باید گذاشت

رسول مهربان 

شعر:مقتدر

به قربانِ خاکت که چون گوهر است

نژادت به هر کشوری برتر است

تو ایران زمینی که با عزتی

نظامت به هر قدرتی سرور است

تو بر چهره ی این جهان ارزشی

اصولت به نیکو دلان باور است

رَسا بود صدایت به دنیا رسید

که ایران در این منطقه رهبراست

رسول مهربان

شعر : حسین (ع ) عشقِ بی پایان

در مُحرم حَنجَره بر جامِ خون دارد عَطَش

اَشک ها بر گونه ریزد تا به عشق سوزد دلَش

در غمِ آقای عالم یک صدا شیون کند

هر که در این راه بماند جان و جاوید است رَهَش

با حسین ع بودن تمامِ مشکلات را حل کند

عشق او بالاترین عشق است قسم بر عَظَتش

نام عاشورا نمادی بر قیام و عزت و آزادگیست

هر که دارد حاجتی باید بگیرد پرچَمش

جان پناهِ عالمی ذکرِ حسین ع است و حسین ع

با مُحرم زنده ماند دین و حسین بن علی شد حُجَتش

عشق را با نامِ عباسِ علی ع توصیف کردند بر حسین ع

این محرم شد نجاتی بهره دینِ اُمَتش

یا حسین ع گفتیم و با شوره حسینی زنده ایم

تا که یار قسمت کُند شیرینییِ زیارتش

هر که در این ماه بود و از امام عاشقان ع حاجت گرفت

شکر گوید نوکری در خانه ی نورِ خدا شد قسمتَش

با حسین ع ماندیم و ما تا آخرت دلداده ایم

چون یقین داریم که این مقصد بهشت آخرَش

رسول مهربان

شعر: حجت اللّه

دستِ تو بالا گرفت احمد ص بگفتا مقتدا باشد علی ع

ذکرتان من بودم و از بعد من باشد علی ع

حُجتِ دینِ من است و بعدِ من مولای دین

جان پناهِ قلبتان من بودم و از بعد من باشدعلی ع

از شما عهدی بخواهم تا که او یاری کنید 

بر خدا دینم عزیز است و عزیزِ دینِ من باشد علی ع

هر کسی دست در دست او باشد نصیبش هست بهشت

در بهشت یک در بنامِ شیعه هست و صاحبِ آن در فقط باشد علی ع

من وصیت کردم و با این وصیت حُجتِ من شد تمام

ذکرِ این دنیا و آن دنیایتان من باشم و قرآن من ٬ قرآن من باشد علی ع

رسول مهربان